School Teenage days - Historia presji rówieśniczej, zwycięstwo

Cześć wszystkim. To jest mój pierwszy post na Bayart. Podzielę się bardzo osobistym doświadczeniem z moich nastoletnich lat, które spędziłam na nauce w szkole w Indiach. DPS, Gandhidham, Gujarat (stan w zachodniej części Indii).

Piszę o pogodzie (naturze), motywacji, spokojnym umyśle, wierze. Wierzę, że zainspiruje i przekaże moje przesłanie, aby uszczęśliwić ludzi swoim przykładem oraz historiami, lekcjami z różnych książek, aby poprzeć ich autentyczność dla publiczności, przyjaciół.

Spójrz, podziel się swoimi opiniami. Dzięki

www.serenequietness.wordpress.com

_______________________________________________________________________________

Dzisiaj medytować jak zwykle w parku wyobrażałem sobie powrót do szkoły, w której spędziłem nastoletnie lata na pokonywaniu marzeń, na nabraniu pewności siebie, co najważniejsze, przezwyciężeniu moich lęków i radzeniu sobie z presją rówieśników, agresją, walkami. Moja 8 klasa-12 klasa lata nie tylko pozytywnie mnie ukształtowały, ale także dały praktyczną odsłonę życia, które na mnie czekało.

Będąc ogólnie jednym z rzadkich sportów, przeciętnym studentem akademickim, zawsze dawałem ostrą konkurencję na boisku, czy to w krykiecie, koszykówce, czy w mojej ulubionej lekkoatletyce. Mój nauczyciel geografii nadał mi tytuł Supermana, a jeden z kolegów z klasy „Bolt” .

W ósmej klasie mogłem podróżować Egipt, Dubaj na tygodniową wycieczkę edukacyjną. Po raz pierwszy byłem poza domem i przez tydzień rodzice mieli nieznane twarze jako uczniowie z Indii i krajów, które odwiedziłem. Tam będąc seniorem mojej szkoły zostałem liderem czteroosobowej grupy. Mój pierwszy doświadczenie przywódcze rozpoczął się. Było dwóch nauczycieli, którzy towarzyszyli nam i naszemu dyrektorowi. Dali mi obowiązki i prowadzili mnie. Jestem bardzo wdzięczny obu nauczycielom.

Na pierwszym obrazie skrajnie po lewej, a na drugim skrajnie po prawej.

Miałem trudności, byłem pewny siebie, nieśmiały. Nigdy nie mówiłem po angielsku jako takim, zanim nie pomyślałem sobie i nie przetłumaczyłem zdania z mojego języka ojczystego, tj. Hindi.

Nie wiedziałem, jak formułować poprawne zdania, gdy miałem 13 lat.

To było trudne. Jakoś ze względu na wielu Hindusów nie wstydziłem się mówić w języku hindi.

W następnym roku poszedłem do szkoły podróż przygodowa do Nainital, Jim Corbett, Indie . Tam zostaliśmy podzieleni na zespoły i musieliśmy wykonać zadania, by wymienić tylko kilka, wspinać się po linach, przeprawiać się przez rzekę, skakać z drzewa, robić łódkę z bambusów i rywalizować itp. błagał „Najlepsze w przygodach”.

Byłem bardzo entuzjastą sportu, przygody. Moim przyjaciołom, rówieśnikom udało się wyrwać mi nogę z powodu mojej niskiej samooceny i mojej fizycznej tożsamości. Do czego teraz myślę, że najlepsze rzeczy mi się przydarzyły. Nie tylko uczyłem się, walczyłem, aby przezwyciężyć swoją pewność siebie, ale także doświadczyłem bólu w tym procesie i wyrażałem swoją pasję do sportu, niezależnie od tego, jakie zajęcia mnie czekały.

Kiedy byłem w 11. klasie, zostałem kapitanem domu, nieświadomy swoich zdolności przywódczych, nasz nauczyciel doradca zawodowy nie tylko pomógł mi zrealizować mój potencjał, ale przypomniał mi o moich osiągnięciach i jak inspirująca byłem dla juniorów.

Ten z niebieską flagą

Potem przyszedł czas na pokonanie mojego strach przed wystąpieniami publicznymi . Nie obawiałem się, że będę dobrze mówić, ale co ludzie pomyślą o mnie, czy będą kpić ze mnie z powodu mojego koloru, zbyt inteligentnego? Pewnego pięknego dnia przygotowałem się do debaty, która miała być omówiona na apelu szkolnym, i wyszedłem na scenę, mówiąc mojemu dyrektorowi, że chciałbym mówić. Był bardzo przyjazny i motywujący, aby dać każdemu szansę.

Nie tylko mówiłem, ale kiedy skończyłem mówić, wracając do klasy pomiędzy moim nauczycielem chemii, który uczył mnie w 9 klasie, pochwalił mnie, „Akash, skąd bierzesz lekcje do debat”? Byłem w siódmym niebie. Słysząc coś takiego po moim pierwszym wystąpieniu na scenie. Wiedziałem, że to nowy początek czegoś.

Ten po lewej stronie.

Zanim skończyłem szkołę, juniorzy oznaczyli mnie jako „ Mistrz olimpijski 2011. „Tej nocy po raz pierwszy w życiu założyłem garnitur. W kolorze szarym. Niebieska koszula. (Niebieski to mój ulubiony kolor), po udzieleniu odpowiedzi na pytania zostałem uznany za „ Pan Personality z serii DPS Gandhidham 2011. '

___________________________________________________________________________

Więc podczas medytacji rozważałem pójście naprzód w przyszłości, jeśli będę miał szansę zostać wezwanym do mojej szkoły w rocznicę / dzień założyciela naszej szkoły, gdzieś za 10 lub 20 lat później.

Chciałbym podzielić się następnymi lekcjami z bystrymi młodymi umysłami.

„Noś najpiękniejszy mundurek, którego nie ma szkoła, to twój uśmiech ”.

Naucz się śmiać z siebie, mój tata powiedział mi kiedyś, kiedy zaczęłam do niego płakać „Dlaczego ja, dlaczego ci ludzie się ze mną drażnią? Jestem bardzo bystry w sporcie ”.

Na co mój tata odpowiedział: „Synu, taka jest natura każdego człowieka. Ludzie są zazdrośni o to, czego nie mają, uczą się je doceniać i akceptować ich komentarze. Nie musisz wierzyć we wszystko, co akceptujesz, po prostu bądź przyjazny i okazuj empatię, kiedy cię potrzebują ”.

To była ważna lekcja w moim życiu. Nikt nie jest zły . Ta nastolatka wiąże się z pośpiechem, adrenaliną i rywalizacją o bycie najlepszym.Nie stawaj się agresywnyna twoich przyjaciół, kolegów. Zachowaj jednak spokój, jeśli myślisz agresywnie, przekonaj to pozytywna pasja . Podobnie jak Virat Kohli, kapitan testowy indyjskiej drużyny krykieta. Nigdy nie zapominaj o pozytywnych uczynkach dla innych i dla siebie. Agresja nie traci na temperamencie.Agresja to pasja w Twoich oczach, to motywacja do realizacji potencjału przywódczego. Nie poddawać się i ćwiczyć.

Ucz się od siebie każdego dnia. Okazuj życzliwość i współczucie swoim bliźnim, rodzicom, nauczycielom. Pobłogosław ich za to, co dawali. Wydaje się to trudne w twoim wieku.

„Aby zostać liderem, musisz sam zarządzać czasem, twórcą swoich wartości, etyki i codziennych dyscyplin, których przestrzegasz”.

Pamiętaj: „Ludzie sukcesu zaczynali wcześnie”. Podążaj za swoją pasją. Kiedy agresja ci nie pomaga, dzieje się życie. Po prostu zamknij oczy, weź głęboki oddech i pomyśl o swoich snach.

Ilu z was czuje się nieśmiałymi, zamkniętymi w sobie, kompleksem niższości? Miałem kompleks niższości koloru mojej skóry. Byłem prześladowany, żebym został nazwany Czarna wrona . Nie byłem tak przystojny, jak dziś wyglądam. (Śmiech) Cóż, żartuję. Pozwól ludziom powiedzieć, co chcą. W każdym razie do ich pracy należy krytykowanie tego, czego nie mają przy sobie.

Zawsze byłem mądry i przystojny. Brakowało mi umiejętności zajrzenia w głąb siebie zamiast wierzenia innym . Posłuchaj uważnie: „To, w co wierzysz, staje się rzeczywistością”. Zacząłem czuć, że jestem ciemny i brakuje mi piękna. Ale wtedy nie zdawałem sobie sprawy, że jestem wysoki, ciemny, przystojny, Akash Bindal. Szczycę się porównywaniem siebie do słynnej gwiazdy bollywood, pana Amitabha Bacchana. Cóż, wierzyłem w to, co ludzie mi mówili, i zastanawiałem się, czego nie zrobili. (Śmiech)

Twój uśmiech określa Twoją naturę, osobowość. Twoje wnętrze opisuje Twoje piękno . Bez względu na twój kolor. „Słyszałeś, że piękno jest piękne”? Ludzie nie wiedzą, że piękno jest pięknem wewnętrznym. „To, co czujesz w środku, odbija się na zewnątrz”. Wewnętrzne piękno nigdy nie zanika.

Czy spotkałeś ludzi, którzy są naturalnie czarujący z aurą ? Co to za urok, aura? Chcesz być taki jak oni. To nic innego jak wewnętrzne piękno. Ich działania odzwierciedlają ich piękno, urok, a nie zewnętrzne ubrania, które noszą.

Czy kiedykolwiek słyszałeś od swojego starszego rodzeństwa: „Ten jego kolega ze szkoły wyglądał tak przeciętnie w szkole, teraz każdy chłopak / dziewczyna jest za nim / nią?” ha ha. Tak, to jest wiadomość, „Bądź piękna dla swojego najprawdziwszego siebie”.

Ten wiek przychodzi w pośpiechu, lata później, bardzo za nim tęsknisz. Ciesz się, zawieraj przyjaźnie, baw się, doceniaj rzeczy w sobie. Te wspomnienia to ukryte błogosławieństwa. Naucz się być lepszymi ludźmi. Przestań za dużo myśleć. Twoje życie jest piękne, gdy się zastanawiasz, co o tobie myślą ludzie. Rób, co mówi twoje serce. Przestań czekać na zgodę innych osób. I zbuduj spuściznę, tak że nawet po ukończeniu szkoły, młodzi ludzie pamiętają, że była taka osoba, chcę być taki jak on. Jest moim wzorem do naśladowania. Zostań osobą, za którą tęsknią Twoi nauczyciele i bądź dumny z dawania przykładu w klasach juniorów.