Czym w ogóle jest szczęście?
Co to jest szczęście? Ludzie zadręczali się tą kwestią od wieków, ale dopiero niedawno nauka zaczęła ważyć w tej debacie.
Większość z nas prawdopodobnie nie wierzy, że potrzebujemy formalnej definicji szczęścia, którą znamy, kiedy je odczuwamy, i często używamy tego terminu do opisania szeregu pozytywnych emocji, w tym radości, dumy, zadowolenia i wdzięczności.
Aby jednak zrozumieć przyczyny i skutki szczęścia, badacze muszą najpierw je zdefiniować. Wielu z nich używa tego terminu zamiennie z „subiektywnym samopoczuciem”, które mierzą po prostu prosząc ludzi o opisanie, jak bardzo czują się zadowoleni z własnego życia i jak wiele pozytywnych i negatywnych emocji przeżywają. W swojej książce The How of Happiness z 2007 roku Sonja Lyubomirsky, badaczka psychologii pozytywnej, opisuje szczęście jako „doświadczenie radości, zadowolenia lub dobrego samopoczucia połączone z poczuciem, że życie jest dobre, sensowne i warte zachodu”.
Szczęście to psychiczny lub emocjonalny stan dobrego samopoczucia definiowany przez pozytywne lub przyjemne emocje, od zadowolenia po intensywną radość. Szczęśliwe stany psychiczne mogą również odzwierciedlać ocenę danej osoby na temat jej ogólnego samopoczucia. Różnorodne podejścia biologiczne, psychologiczne, ekonomiczne, religijne i filozoficzne starały się zdefiniować szczęście i zidentyfikować jego źródła. Różne grupy badawcze, w tym psychologia pozytywna i ekonomia szczęścia, stosują metodę naukową do badania pytań o to, czym jest „szczęście” i jak można je osiągnąć.
Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła 20 marca Międzynarodowym Dniem Szczęścia, aby uznać szczęście i dobrobyt za cele uniwersalne.
Zanim przejdę do wniosków, do których doszła nauka, zacznę od odpowiedzi na nieco łatwiejsze pytanie: czym nie jest szczęście?
Szczęście nie jest dobre przez cały czas
Włącz telewizor, otwórz magazyn, spójrz na billboard, a rezultaty są takie same. Od uśmiechów od ucha do ucha po niekończący się śmiech - to tak, jakby cały świat był cały czas szczęśliwy.
A jednak to się nie zgadza. Niezależnie od tego, czy to poczucie, że wszystko wydaje się zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, czy też fakt, że ponad 7 procent populacji USA ma depresję, a ponad 27 procent Amerykanów szukało terapii zdrowia psychicznego, coś w tym radosnym szale wydaje się nie mieć sensu. Może intuicyjnie upewniłeś się, że nikt nie może że szczęśliwy przez cały czas. Jeśli tak, miałbyś rację.
Sceptycy często pytają, czy osoba, która codziennie używa kokainy, jest „szczęśliwa”. Gdyby dobre samopoczucie przez cały czas było naszym jedynym wymaganiem, odpowiedź brzmiałaby „tak”. Jednak ostatnie badania sugerują, że zrównoważony nastrój jest zdrowszy psychicznie niż nastrój, w którym regularnie osiągasz wspaniałe szczyty szczęścia - w końcu to, co rośnie, musi spaść. Co więcej, kiedy pytasz ludzi, dlaczego warto żyć, rzadko mówią cokolwiek o swoim nastroju. Częściej cytują rzeczy, które uważają za znaczące, takie jak ich praca lub związki. Ostatnie badania sugerują nawet, że jeśli zbytnio skupisz się na ciągłym staraniu się o dobre samopoczucie, w rzeczywistości osłabisz swoją zdolność do czucia się dobrze - innymi słowy, żadna ilość dobrego samopoczucia nie będzie dla Ciebie spodziewanie się (przez cały czas) nie jest fizycznie możliwe dla większości ludzi.
Życie w świecie, w którym kładzie się zbyt duży nacisk na bycie szczęśliwym 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, może mieć wręcz odwrotny skutek. „Jeśli zbytnio koncentrujesz się na byciu szczęśliwszym, przyniesie to odwrotny skutek” - mówi dr Sonja Lyubomirsky, profesor psychologii i autorka Jak szczęścia .
„Poziom szczęścia ludzi po prostu różni się od siebie i to jest w porządku” - mówi dr Alex Korb, badacz z UCLA i autor Spirala w górę: wykorzystanie neuronauki do odwrócenia przebiegu depresji, jedna mała zmiana na raz . Mózgi niektórych ludzi reagują bardziej na zdarzenia pozytywne niż negatywne i odwrotnie. W rezultacie niektórzy ludzie mogą być szczęśliwsi - przez cały czas.
SZCZĘŚCIE JEST PROCESEM, A NIE OSTATECZNYM CELEM
Chcę ci tylko przypomnieć, że szczęście już jest w tobie, ale możesz jeszcze o tym nie wiedzieć. Traumatyczne doświadczenia w twoim życiu być może zablokowały go, ale już tam jest i musisz go tylko odblokować. Pierwszym, kluczowym krokiem jest uznanie, że jesteś szczęśliwy i uwierzenie w to. Reszta ułoży się na swoim miejscu i w naturalny sposób odnajdziesz swoją ścieżkę, cel, jaki masz w życiu. A ten cel jest prawdziwym marzeniem, które masz, ale bez tego procesu nie będziesz w stanie go spełnić i naprawdę się nim cieszyć. Szczęście to proces, a nie ostateczny cel!
Stare powiedzenie: „Czy już tam jesteśmy?” jest często stosowany w dyskusjach o szczęściu, tak jakby ktoś dążył do szczęścia i pewnego dnia „nadejdzie”. Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu, jeśli nie jesteś jednym z nielicznych, którzy wygrali na loterii genetycznej i nie jesteś z natury szczęśliwy, utrzymanie szczęścia wymaga regularnego wysiłku. Większość uznanych technik stawania się szczęśliwszymi - na przykład prowadzenie dziennika wdzięczności - to nawyki, a nie jednorazowe zdarzenia, a większość wydarzeń życiowych, które sprawiają, że jesteśmy szczęśliwi na krótką metę, jak ślub czy awans, zanikają z upływem czasu. dostosować się do nich.
Więc czym jest szczęście?
Szczęście jest trudne do zmierzenia ze względu na jego subiektywną naturę, ale naukowcy mimo wszystko próbują.
Filozofowie i myśliciele religijni często definiują szczęście w kategoriach dobrego życia lub rozkwitu, a nie po prostu jako emocji. Szczęście w tym sensie zostało użyte do przetłumaczenia greckiej Eudaimonia i nadal jest używane w etyce cnoty. Z czasem nastąpiło przejście od nacisku na szczęście wynikające z cnoty na cnotę szczęścia. Od przełomu tysiącleci podejście do rozwoju człowieka, rozwinięte szczególnie przez Amartyę Sena, wzbudza coraz większe zainteresowanie psychologią, szczególnie widoczną w pracach Martina Seligmana, Eda Dienera i Ruuta Veenhovena, a także międzynarodowym rozwojem i badaniami medycznymi w twórczości Paula. Anand.
W World Happiness Report z 2012 r. Stwierdzono, że w subiektywnych pomiarach dobrostanu podstawowe rozróżnienie dotyczy poznawczych ocen życia i raportów emocjonalnych. Szczęście jest używane zarówno w ocenie życia, jak w „Jak bardzo jesteś szczęśliwy ze swojego życia jako całości?”, Jak iw relacjach emocjonalnych, jak w „Jak szczęśliwy jesteś teraz?”, A ludzie wydają się być w stanie wykorzystać szczęście w odpowiedni sposób w te konteksty słowne. Korzystając z tych miar, World Happiness Report identyfikuje kraje o najwyższym poziomie szczęścia.
Badania sugerują, że szczęście jest połączeniem tego, jak bardzo jesteś zadowolony ze swojego życia (na przykład znajdując sens w swojej pracy) i tego, jak dobrze się czujesz na co dzień. Oba są względnie stabilne - to znaczy nasze życie się zmienia, a nastrój się zmienia, ale nasze ogólne szczęście jest bardziej uwarunkowane genetycznie niż cokolwiek innego. Dobra wiadomość jest taka, że przy konsekwentnych wysiłkach można to zrównoważyć. Pomyśl o tym tak, jak myślisz o wadze: jeśli jesz tak, jak chcesz i jesteś tak aktywny, jak chcesz, twoje ciało ustabilizuje się przy określonej wadze. Ale jeśli jesz mniej, niż chcesz lub ćwiczysz więcej, Twoja waga odpowiednio się dostosuje. Jeśli ta nowa dieta lub schemat ćwiczeń stanie się częścią Twojego codziennego życia, pozostaniesz przy tej nowej wadze. Jeśli wrócisz do jedzenia i ćwiczeń tak jak kiedyś, Twoja waga wróci do miejsca, w którym się zaczęła. Tak też jest ze szczęściem.
Innymi słowy, masz zdolność kontrolowania tego, jak się czujesz - a dzięki konsekwentnej praktyce możesz kształtować nawyki na całe życie, aby życie było bardziej satysfakcjonujące i satysfakcjonujące.
Psycholog Martin Seligman twierdzi, że szczęście nie pochodzi wyłącznie z zewnętrznych, chwilowych przyjemności i podaje akronim PERMA, aby podsumować korelacyjne ustalenia psychologii pozytywnej: ludzie wydają się najszczęśliwsi, kiedy mają
- Przyjemność (smaczne jedzenie, ciepłe kąpiele itp.),
- Zaręczynowy (lub przepływ, wchłanianie przyjemnej, ale wymagającej aktywności),
- Relacje (więzi społeczne okazały się niezwykle wiarygodnym wskaźnikiem szczęścia),
- Znaczenie (postrzegane poszukiwanie lub przynależność do czegoś większego) i
- Osiągnięcia (po zrealizowaniu namacalnych celów).
