Wrześniowe okładki „Vogue” wzbudzają „nadzieję” dzięki specjalnym obrazom
Mając obrazy na okładce Moda jest rzadkością.
cytaty na dzień dobry dla mojego chłopaka
Od momentu powstania magazynu zadanie to otrzymali tacy artyści jak Salvador Dalí, Giorgio de Chirico, Marie Laurencin i John Currin.
Teraz dla Wydanie z września 2020 r , Moda zlecił dwóm artystom, Kerry Jamesowi Marshallowi i Jordanowi Casteel, namalowanie osobnych okładek. Każda z nich miała pełną swobodę decydowania o stylu i temacie okładki, o ile prezentowała sukienkę jednego z czterech projektantów.
POWIĄZANE: „Vanity Fair” honoruje Breonnę Taylor nową okładką wydania z września
Marshall zdecydował się namalować fikcyjną kobietę w formalnej sukni wieczorowej Off-White.
[Ich skóra jest tak ciemna, że jest] na skraju widoczności, powiedział o swoim fikcyjnym temacie. Ale jeśli chcesz być na krawędzi widoczności, musisz umieścić tam wszystkie informacje. Rzeczywistość jest taka, że nawet gdy światła są wyłączone, wszystko, co było na świecie, wciąż tam jest. Musisz to tam umieścić, aby ludzie, którzy naprawdę mocno patrzą, mogli to zobaczyć. Chodzi o to, aby pokazać, że czerń jest bogata i złożona, w samej czerni.
Próbuję wbudować w jej wyraz twarzy, że nie jest zależna od spojrzenia widza. „Jestem tutaj i widzisz mnie, ale nie jestem tu dla ciebie”. To krytyczny element. Ostatecznie wielkim słowem będzie „opanowanie”. Do tego dążę.
właściwa osoba we właściwym czasie
ZWIĄZANE Z: Kaia Gerber Nabs Wrześniowa okładka Vogue Japan
Casteel zdecydował się namalować portret kanadyjskiej projektantki mody Aurory James.
Uważam, że to, co robi Aurora, jest niezwykle ważne w tworzeniu długoterminowej zmiany, na którą Czarni zasługują, a ten kraj jest nam winien. Widzę ją jako światło w wielu ciemnościach i potencjał nadziei, reprezentant zmian we wszystkich branżach kreatywnych - powiedział artysta.
Wyjaśniając, w jaki sposób starała się wcielić nadzieję w swoim malarstwie, powiedział Casteel, myślę o niebie jako pełnym nieskończonych możliwości. W tym jest wiele nadziei. Dwa ptaki obok niej to moment, w którym myślę o locie - o możliwości przeniesienia się w nowe przestrzenie. Większość okien ma ten sam błękit, co na niebie. Podoba mi się pomysł, że nadzieja nieba pojawiła się w tym miejskim krajobrazie budynku, że ktokolwiek zajmuje tę przestrzeń wewnątrz, również widzi niebo.
zawsze myślę o tobie cytaty
Kontynuowała, myślę o jej przyciśnięciu stopy do ziemi. Celowo wybrałem tę aktywną stopę, która sprawia wrażenie, jakby popychała ją w górę, do świata ponad nią - wkraczała w przestrzeń realnych możliwości. To tylko niektóre z rzeczy, o których myślałem, tworząc ten portret, ponieważ odnosi się on do nadziei i wszystkich rzeczy, które mogą istnieć poza miejscem, w którym teraz jesteśmy. Tworzyć lepszą przyszłość nie tylko dla siebie, ale także dla tych, których kochamy i tych, którzy przyjdą po nas.
