Mniejsze z dwóch zła: co jest gorszym lękiem czy depresją?

Chociaż lęk i depresja często występują jednocześnie, są to dwa zupełnie różne doświadczenia, które często są zgrupowane pod tym samym parasolem. I chociaż zwykle idą ręka w rękę, są jak ogień i lód.

W dni, kiedy odczuwam niepokój, czasami zastanawiam się, czy wolałbym to bardziej, gdybym zamiast tego czuł się przygnębiony. Oscyluję między tymi dwoma i zastanawiam się, co jest gorsze. Szczerze mówiąc, nie byłbym w stanie tego powiedzieć. Oboje są okropni.

Niepokój jest jak ogień. To jest bardzo fizjologiczne. To przyspieszone bicie serca, płytszy oddech, uczucie mrowienia w dłoniach i stopach, spocone dłonie, drżenie, drżenie i drżenie oraz pragnienie, przynajmniej w moim przypadku, fizycznego wyskoczenia z własnej skóry.

Wraz z nim pojawiają się myśli o zbliżającej się zagładzie. Irracjonalne myśli, na przykład „a co jeśli oszaleję?” lub „a co, jeśli nigdy nic nie osiągnę?” I te myśli wywołują uczucie strachu, który, gdy jest zirytowany, wywołuje zachowanie, przyspieszone bicie serca, spocone dłonie.

A ponieważ doświadczasz tych bardzo realnych i czasami bardzo osłabiających wrażeń, strach nabiera własnego życia. Zostajesz pochłonięty przez płomienie własnego „a co jeśli”. To okropne. Twoja głowa ciągle się kręci, twoje serce wali. Czujesz się uwięziony we własnej głowie. To takie izolujące i klaustrofobiczne uczucie, ponieważ wokół ciebie życie toczy się normalnie.

Z drugiej strony depresja to chłód. To lodowate uczucie, które cię ogarnia i prowadzi do przekonania, że ​​wszystko jest ponure i beznadziejne. Myśli w stylu „po co to wszystko? I tak wszyscy umrą ”.

Depresja to głęboka, ciemna dziura wypełniona żalem, wstydem i poczuciem winy. Tam, gdzie niepokój sprawia, że ​​czujesz się roztrzęsiony i nadmiernie podekscytowany (w zły sposób), depresja sprawia, że ​​jesteś wyczerpany, zmęczony i słaby. Depresja sprawia, że ​​proste codzienne czynności, takie jak branie prysznica, wydają się tak trudne. Trudno o motywację, gdy jesteś w depresji. I łzy płyną bez powodu.

U wielu ludzi, w tym mnie, lęk zaczął się pierwszy, a depresja była wtórnym współspiskowcem. Ponieważ żyłem z nieleczonym lękiem przez tak długi czas, zacząłem czuć, że „utknę w ten sposób na zawsze”, co doprowadziło do poczucia całkowitej beznadziejności. A kiedy jednocześnie czujesz się niespokojny i beznadziejny, jest to przepis na katastrofę. Jesteś w środku ognia i lodu. Twoje wrażenia są całkowicie pomieszane. To przeciąganie liny. To jest tak blisko piekła, jak kiedykolwiek będziesz.

Prawdę mówiąc, kiedy zaczniesz radzić sobie z lękiem, depresja zniknie.

Lęku i depresji nie wyłącza kolor, wyznanie czy status społeczny. Nie ma granic. Władza i pieniądze, sława i majątek nie powstrzymują chorób psychicznych. Choroba psychiczna może dotknąć każdego. Ale istnieje związek dziedziczny, predyspozycje genetyczne, więc zwykle występuje w rodzinach. Jeśli cierpisz, prawdopodobnie nie będziesz musiał szukać zbyt daleko, aby znaleźć krewnego, który ma do czynienia z tymi samymi demonami.

I to może być pocieszające. Ale może też być niewygodne. Nie chcę przekazywać tych genów moim przyszłym dzieciom. Ta myśl mnie przeraża. Kiedy to piszę, zaczynam się emocjonować. Po prostu nie życzyłbym nikomu choroby psychicznej.

Mam dobry stan zdrowia i bardzo dobrze sobie radzę. Jestem tym, co ludzie nazywają wysoko funkcjonującym. Krótko mówiąc, gdybym nie przyznał się otwarcie do posiadania tych emocji i własnego cierpienia, nikt wokół mnie nie byłby w stanie powiedzieć, że to się dzieje.

Ale dotarcie tam, gdzie jestem, zajęło mi dużo pracy. Dużo pracy nad sobą i dużo wysiłku. Wiele prób i błędów. Wiele pozytywnych rozmów z samym sobą. I DUŻO wsparcia. I wsparcie od ludzi, którzy naprawdę nie dostali i nadal nie rozumieją, o czym do cholery mówię. Zastanawiasz się, wiesz, dlaczego ona ma takie uczucia?

Czasami zastanawiam się, czy ludzie myślą, że jestem tylko królową dramatu, zmyślającą to wszystko. Ale myślę, że kogo obchodzi, co myślą ludzie. To jest moje życie.

Naprawdę chciałbym mieć odpowiedź. Mam to dobrze. Naprawdę, naprawdę dobrze. Ale jestem bardzo wrażliwy, hiper emocjonalny i myślę, że czuję emocje na innej długości fali niż wielu ludzi. To znaczy, nie mam możliwości udowodnienia, że ​​to prawda, ale to moja działająca teoria.

Zwykle jestem po prostu normalny. Nie mam wahań nastroju. Zwykle jestem w środku, po prostu w porządku. Ale kiedy jestem zdenerwowany, upadam i chwilę trwa, zanim się podniosę. Kiedy jestem szczęśliwy, czuję się cudownie. Zapominam nawet, jak zły może być niepokój. I naprawdę lubię, gdy niepokój zabiera wakacje poza Mandy Town.

W każdym razie, gdy warstwy piętna zaczynają się odrywać, sprawy stają się łatwiejsze. To jest fakt. Choroba psychiczna w 2008 i 2017 to dwie zupełnie różne rzeczy. Coraz więcej wzorców do naśladowania przedstawia swoje historie. Bell Let's Talk wykonuje wspaniałą robotę. Ludzie otwierają się i przestają cierpieć w tym, co było zbyt długo milczeniem.

I oto jestem, dzielę się swoją historią. Nie powiedziałbym nikomu w 2008 roku. Kiedy po raz pierwszy powiedziałem mojej obecnej narzeczonej, płakałem przez godzinę, myśląc, że mnie opuści, że jestem w jakiś sposób uszkodzony. Teraz więcej łez napływa mi do oczu. Byłam zagubioną, małą dziewczynką walczącą z ciężarem świata. Człowieku, od tamtej pory zaszedłem tak daleko. Ale to wymagało pracy, dużo czytania i kursów naukowych, aby spróbować zrozumieć własny mózg.

Edukacja na temat swojego stanu jest tak ważna. Wiedza o tym, co się z tobą dzieje, kiedy to się dzieje, pozwala ci wyjść poza własne ciało, własny umysł i spojrzeć na siebie jako na system. Myślę, że to konieczne. Pomaga ci przestać obwiniać siebie. Twój system potrzebuje tylko trochę zmiany okablowania.

A więc w skrócie. Lęk i depresja ssą tyle samo, przynajmniej tak się czuję. Ale można nimi zarządzać i można je zachować. Nie mogę sobie wyobrazić, że czyjeś niepokój był gorszy niż mój. Kiedy moje jest złe, to jest potworne. Więc jeśli mogę to zrobić, naprawdę wierzę, że każdy może.

Nie znasz siły, która jest w tobie, dopóki nie poczujesz, że wkraczasz do bitwy.

(Pierwotnie opublikowane w dniu www.mandyhalbot.com )